wiersz tekstu

См. также в других словарях:

• wiersz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utwór literacki, w którym zastosowano mowę w szczególny sposób zorganizowaną; do cech charakterystycznych tego utworu należą:… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiersz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «utwór pisany mową wiązaną, ukształtowany przez rytm, często także przez rym; krótki utwór poetycki, charakterystyczny układ takiego utworu» Wiersz okolicznościowy, patriotyczny, miłosny. Wiersze dla dzieci. Wiersz na …   Słownik języka polskiego

• wolny — wolnyni, wolnyniejszy 1. «mogący postępować zgodnie z własną wolą, nie podporządkowany komuś lub czemuś; będący na swobodzie, nie uwięziony; nie zabroniony, nie skrępowany; o kraju: nie będący pod obcą przemocą, suwerenny, niezawisły» Wolny kraj …   Słownik języka polskiego

• akapit — m IV, D. u, Ms. akapiticie; lm M. y 1. druk. «początkowy wiersz fragmentu tekstu wyróżniony zazwyczaj wcięciem, czasem inicjałem» 2. druk. «nowy fragment tekstu; ustęp» Przeczytać akapit. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• akapit — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. akapiticie {{/stl 8}}{{stl 7}} fragment, ustęp tekstu zaczynający się od nowego wiersza; pierwszy wiersz takiego fragmentu, najczęściej wcięty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeczytać akapit tekstu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• na pamięć — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} tak, aby móc powtórzyć, wymienić, przytoczyć z pamięci, bez zaglądania do tekstu, sięgania do źródeł : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umieć wiersz na pamięć. Uczyć się tekstu na pamięć. Znać drogę na pamięć.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• linijka — ż III, CMs. linijkajce; lm D. linijkajek 1. zdr. od linia (tylko w zn. 1 i 6) a) w zn. 1: Kreślić linijki na papierze. b) w zn. 6: Linijka drewniana, metalowa. Mierzyć linijką szerokość desek. 2. «szereg, rząd liter; wiersz» Maszynistka opuściła… …   Słownik języka polskiego

• pieśń — ż V, DCWMs. pieśńśni; lm MD. pieśńśni 1. «krótki utwór wokalny do tekstu poetyckiego, przeznaczony do wykonania solowego lub zespołowego (chóralnego), zwykle z akompaniamentem» Smutne, tęskne, rzewne, wesołe pieśni. Pieśń narodowa, ludowa. Pieśń… …   Słownik języka polskiego

• refren — m IV, D. u, Ms. refrennie; lm M. y 1. «wiersz lub kilka wierszy w utworze poetyckim, wyodrębnionych kompozycyjnie, powtarzających się regularnie w określonych odstępach» 2. muz. «w kupletach, piosenkach ludowych, popularnych, tanecznych:… …   Słownik języka polskiego

• skomprymować — dk IV, skomprymowaćmuję, skomprymowaćmujesz, skomprymowaćmuj, skomprymowaćował, skomprymowaćowany książk. «zmniejszyć rozmiary tekstu; streścić» Skomprymować zdanie. Skomprymowany wiersz. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• wpisać — dk IX, wpiszę, wpiszesz, wpisz, wpisaćał, wpisaćany wpisywać ndk VIIIa, wpisaćsuję, wpisaćsujesz, wpisaćsuj, wpisaćywał, wpisaćywany 1. «napisać wewnątrz jakiegoś tekstu; umieścić tekst, notatkę itp. w zeszycie, w brulionie, w księdze» Wpisać… …   Słownik języka polskiego